Jadwiga Kuczabińska ukształtowała w pewien sposób mnie, moje myślenie, kierunek mojego zainteresowania. W 1990 roku wysłała bowiem mnie na studia do Polski, interesując się moim rozwojem naukowym do dziś. Obchodziła w sierpniu 2021 roku 80-rocznice swoich urodzin. Dziś na tę część składam Jej hołd oraz podziękowanie w postaci tych wspomnień, życząc jednocześnie wiele lat życia w zdrowiu.

Za działalność na rzecz krzewienia kultury polskiej uzyskała nagrody i odznaczenia: w 1993 r. została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej; w 1996 roku Odznaka Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Jadwiga Wanda Kuczabińska urodziła się 28 sierpnia 1941 roku w Czerniowcach. Dzieciństwo Jadwigi nie było już tak kolorowe, Jadwiga Kuczabińska wspomina: „Pierwsze dziecinne wspomnienie utrwalone w pamięci jak na zdjęciu – to długa ulica z ciągnącym się w nieskończoność szeregiem idących ludzi, których konwojowali żołnierze z bronią i szczekającymi bez przerwy psami – owczarkami. Tam wśród tego tłumu był mój Ojciec. Prowadzono ich etapem pieszym z więzienia miejskiego na dworzec kolejowy. Rodziny aresztowanych stały na chodnikach trasy, żegnając się z bliskimi płaczem i krzykami rozpaczy. Ten widok i krzyki śnią mi się w nocy do dziś. A moja matka szła tą drogą ze mną czteroletnią na rękach, żebym choć chwilami mogła widzieć ojca. To było 15 listopada 1945 roku”.

14 sierpnia 2021 roku po raz pierwszy w Nowogrodzie Bobrzańskim, w powiecie zielonogórskim, odbyła się szósta edycja Bukowińskiego Festiwalu Nauki, którą uroczyście otworzyli prof. Helena Krasowska, dr Magdalena Pokrzyńska oraz Paweł Mierzwiak – burmistrz Nowogrodu Bobrzańskiego. W programie festiwalu znalazły się wykłady popularno-naukowe z serii „Bliscy nieznajomi”. Pierwszy z prelegentów dr Krzysztof Nowak zaprezentował licznie zgromadzonej publiczności dokumenty reemigrantów z Bukowiny na ziemię lubuską. W swoim wystąpieniu skupił się na gminie Nowogród Bobrzański, omawiając z której dokładnie części Bukowiny przybyli reemigranci, jaki mieli status społeczny i jak przebiegał ich transport. Dr Joanna Gorzelana bazując na książce „Gwarili na Bukowinie. Baśnie, legendy i historie prawdziwe” przedstawiła ludowe opowiadania bukowińskie. Z podań tych możemy dowiedzieć się o warunkach życia mieszkańców Bukowiny podczas niewoli tureckiej w XVII wieku, reperkusjach wojny prowadzonej przez „hosudara” mołdawsko-wołoskiego, warunkach egzystencji w czasach dwudziestolecia międzywojennego czy wydarzeniach drugiej wojny światowej. Jak się okazało wielu osobą uczestniczącym w festiwalu opowieści te nie były obce. Kolejnym prelegentem był Bartosz Kuświk – animator i menedżer kultury, który zaprezentował zespoły bukowińskie jako kreatorów lokalnej kultury. Zwrócił uwagę na to, że wiele sztandarowych wydarzeń społeczno-kulturalnych odbywających się na terenie województwa lubuskiego i dolnośląskiego ma swoje korzenie w przedstawicielach folklorystycznych zespołów bukowińskich – lokalnych animatorach życia kulturalnego. Zbigniew Kowalski – dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Folklorystycznego „Bukowińskie Spotkania” opowiedział o genezie festiwalu oraz zaprezentował dorobek artystyczny zespołu śpiewaczego Rosa z Drągowiny w gminie Nowogród Bobrzański.

12 sierpnia 2021 r. w Kruszynie odbyła się pierwsza część VI. Bukowińskiego Festiwalu Nauki. Uroczyste otwarcie nastąpiło w Pałacu w Kruszynie, a dokonały tego Helena Marszalek, Helena Krasowska i Magdalena Pokrzyńska. Na uroczystość licznie przybyli mieszkańcy Kruszyna i okolic, potomkowie rodzin przybyłych na te tereny z Bukowiny, oraz zaproszeni goście.

W trakcie festiwalu zorganizowano liczne wykłady popularno-naukowe z serii „Bilscy nieznajomi”. Sebastian Zielonka – historyk, badacz historii regionalnej, autor wielu publikacji z tego zakresu zaprezentował w swoim wystąpieniu historię Kruszyna oraz ludzi tam mieszkających. Helena Krasowska − profesor Instytutu Slawistyki Polskiej Akademii Nauk przygotowała niezwykle ciekawy wykład na temat: „Polacy na Bukowinie: uwarunkowania społeczne – różnice i podobieństwa”. Kolejnym punktem programu była bardzo interesująca prelekcja pt.: „Śmierć, pogrzeb i żałoba w środowisku polskim na Bukowinie”, którą wygłosiła Magdalena Pokrzyńska − doktor Instytutu Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Następnie Zbigniew Kowalski − dyrektor Międzynarodowego Festiwalu „Bukowińskie Spotkania” opowiedział zebranym gościom bogatą historię zespołu „Jutrzenka” pt.: „Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny Bukowińskie Spotkania przykład zespołu Jutrzenka”.

Bukowiński Festiwal Nauki rozpoczął swoją wędrówkę w 2015 roku. Jest to nowa propozycja dla uczestników Międzynarodowego Folklorystycznego Festiwalu „Bukowińskie Spotkania” mająca na celu popularyzację wiedzy o Bukowinie, Bukowińczykach, bukowińskiej kulturze i historii. Oferta ta skierowana jest do różnych kategorii wiekowych.

W 2029 roku Bukowiński Festiwal Nauki, oprócz wykładów i prezentacji w Polsce (Lubań, Jastrowie, Mirosławiec, Zielona Góra), zawędrował do stolicy Bukowiny do Czerniowiec oraz do Bukowińczyków Berdiańska. Prezentacje odbyły się także w Piotrowcach Dolnych oraz w Bukareszcie, stolicy Rumunii. Na wszystkich spotkaniach obecni z wielkim zainteresowaniem słuchali wykładów, prelekcji, referatów, a także aktywnie brali udział w dyskusjach. W mienionym roku Bukowiński Festiwal Nauki spotkał się z niezwykłym zainteresowaniem wśród słuchaczy.

W dniach 19–22.06.2019 r. w Jastrowiu odbyła się Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Wspólne dziedzictwo kulturowe i językowe”. Konferencja jest wynikiem wieloletniej współpracy kilku instytucji naukowych, samorządowych i pozarządowych: Fundacji Slawistycznej, Instytutu Slawistyki Polskiej Akademii Nauk, Regionalnego Centrum Kultury w Pile, OKJ Ośrodka Kultury w Jastrowiu, Stowarzyszenia „Res Carpathica”, Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych „Horyzont”, Nadleśnictwa Jastrowie, Polskiego Towarzystwa Leśnego (Oddział Nadnotecki) oraz Urzędu Gminy i Miasta Jastrowie. Wszystkie wymienione instytucje we właściwy dla siebie sposób działają na rzecz ochrony materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturowego i językowego. Wydarzenie naukowe towarzyszyło odbywającemu się w tym roku po raz trzydziesty Międzynarodowemu Festiwalowi „Bukowińskie Spotkania”.

2 kwietnia 2019 r. w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego odbyła się promocja monografii autorstwa Heleny Krasowskiej, Magdaleny Pokrzyńskiej i Lecha A. Suchomłynowa Świadectwo zanikającego dziedzictwa. Mowa polska na Bukowinie: Rumunia – Ukraina. Uroczyste spotkanie miało wyjątkowy charakter, było bowiem połączone z wręczeniem odznaczeń dla naukowców zajmujących się polską kulturą. Na wniosek Fundacji Slawistycznej Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotr Gliński przyznał profesor Helenie Krasowskiej (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk) oraz profesorowi Lechowi A. Suchomłynowi (Międzynarodowa Szkoła Ukrainistyki Narodowej Akademii Nauk Ukrainy) Brązowe Medale Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Uroczystego wręczenia medali w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dokonał Dyrektor Gabinetu Ministra Jarosław Czuba. W laudacji podkreślił zasługi odznaczonych naukowców w upowszechnianiu polskiego dziedzictwa kulturowego na arenie międzynarodowej. Prof. H. Krasowska od wielu lat zajmuje się badaniem kultury Polaków żyjących w Rumunii i na Ukrainie, a jej prace językoznawcze uzupełniają lukę w badaniu języka polskiego – jednego z podstawowych elementów tożsamości narodowej. Prace prof. L. A. Suchomłynowa dotyczą rozwoju kultury polskiej w regionach wieloetnicznych. Działalność obydwojga naukowców przyczynia się do upowszechniania i ocalania polskiego niematerialnego dziedzictwa narodowego.